Daripada simpan dan simpan dan simpan lepas tuh buat orang lain salah faham.
Let me be honest.
Fahmie. Zul Fahmie. Mohamad Zul Fahmie Bin Majid.
Sebenarnya saya masih tunggu awak. Saya dah cuba buat tak tahu dengan awak.
Saya dah cuba ignore awak. Saya pernah unfollow awak.Saya pernah janji takkan kacau awak lagi.
Saya cakap kat diri saya, dahlah Qin, sampai bila kau nak kejar die. End up nanti kau yang sedih. Sebab, lastly nanti, die takkan sambut balik salam kau lagi, macam yang die buat dulu.
Ade sebab dulu kenapa die tinggalkan kau. Ada sebab dulu kenapa die dah tak kisahkan kau.
Ade sebab dulu, kenape die jauhkan diri dari kau.
Tapi saya nie degilkan?
Dah banyak kali saya cakap kat diri sendiri jugak, STOP! Wake up! Come to your sense!
Tolonglah jangan malukan diri sendiri lagi. Entahlah, lame-lame saya sendiri tak paham dengan diri saya sendiri.
Ini bukan pasal hati,bukan pasal hubungan, bukan pasal cinta. Ini pasal kawan.
Mungkin sebab saya banyak bergantung kat awak. Saya banyak cerita itu ini kat awak.
Awak pulak sabar je layan kerenah budak-budak saya nie.
Mungkin itu yang buat saya sayang sangat nak lepaskan awak.
Kadang-kadang saya penat jugak rasa macam nie.
Zaman sekolah kita zaman paling tak matang saya. Zaman tuh dah lame dah berlalu.
Saya tak anggap serius ponn ape-ape yang jadi mase tuh.
Saya suka awak ke, saya sayang awak lebih dari seorang adik ke, saya tak nak kehilangan awak ke, awak bercinta dengan orang lain ke, awek awak tak suka saya ke.
Whatever it is, it's all in the past. Zaman baru nak up kononnye.
Saya tak kisah dah semua cerita lama. Cuma saya nak jadi kawan awak selamanya.
Saya nak jugak tengok awak senyum dekat saya. Anggap saya kawan awak.
Gurau-gurau kasar dengan saya. Macam saya dengan kawan-kawan lelaki saya yang lain.
Saya nak dengar jugak awak cerita itu ini, rahsia atau tak rahsia, terpulang.
Saya nak jugak dengar awak berterus terang.
Supaya saya rasa saya dah jadi kawan yang baik untuk awak. Supaya saya tak salah paham.
Paling penting, saya nak dengar awak be honest dengan saya. Saya nak dengar sebab awak.
Saya nak tahu alasan awak. Tak kisahlah bende tuh sakitkan hati saya ke, ape-ape pun itu kebenarannye.
At least, saya takkan berdendam.
Tak boleh ke kita jadi kawan macam dulu?
Kalau kita tak pernah rapat saya tak kisah. Tapi awak pernah jadi kawan baik saya dulu.
Then suddenly you just shut me down and I still don't know the reason even though it's been a year and half.
Setahun setengah dah kita jadi macam nie. Awak ingat tak sedih ke?
Sedih tau. Saya bukan nak rebut awak dari Izzati.
Kalau tak nak bersaya berawak dengan saya, okayy fine. Aku kau.
Aku okayy je. Aku takde hal. Kite buddies.
Aku suke bile tengok kau pakai baju yang aku bagi tuh. Erhhh...Kekok lah pulak.
Saya suke tengok awak pakai baju tuh. Alhamdulillah selamat sampai. Jauh tau pos. Dari Padang Besaq tau.
Ape-ape yang saya tulis selama nie jangan simpan dalam hati. Saya tak matang lagi. Masa tuh.
Sekarang. Insha Allah. Semenjak masuk alam 20-an nie, semakin rasional bila berfikir.
Saya tahu, nak bina balik persahabatan nie memang susah. Sayang. Kita jatuh sebelum bertindak.
Deep in my heart, deep deep deep in my heart, saya rindu nak dengar awak panggil saya sayang. I miss the old conversation, and so true, from the bottom of my heart, I miss you.
Come back....
0 comments:
Post a Comment